|
TLG 0578 003 :: NYMPHODORUS :: Fragmenta NYMPHODORUS Hist. Fragmenta Source: Müller, K. (ed.), FHG 2. Paris: Didot, 1841–1870: 375–381.
Citation: Fragment — (line) | ||
t1-3 | ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΣΙΚΕΛΙᾼ ΘΑΥΜΑΖΟΜΕΝΩΝ. | |
1 | Athenaeus XIII: Νυμφόδωρος δ’ ὁ Συ‐ ρακούσιος ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ θαυμαζομένων ἐξ | |
| Ὑκκάρου φησὶ Σικελικοῦ φρουρίου εἶναι τὴν Λαΐδα. | 375 | |
2 | Schol. Theocrit. I, 69: Νυμφόδωρος ἐν τῷ Περὶ Σικελίας θαυμαζομένων φησὶν ὅτι ἐπὶ Δάφνιδος Ἆκις ποταμὸς Σικελίας οὐκ ἦν. | |
3 | Aelian. N. A. XI, 20: Ἐν Σικελίᾳ Ἀδρανός ἐστι πόλις, ὡς λέγει Νυμφόδωρος, καὶ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ Ἀδρανοῦ νεὼς ἐπιχωρίου δαίμονος· πάνυ δὲ καὶ ἐναργῆ φησιν εἶναι τοῦτον. Καὶ τὰ ἄλλα μὲν ὅσα ὑπὲρ αὐτοῦ | |
| 5 | λέγει, καὶ ὅπως ἐμφανής ἐστι, καὶ ἐς τὸ τῶν δεομένων προχείρως εὐμενής τε ἅμα καὶ ἵλεως, εἰσόμεθα· νῦν δὲ ἐκεῖνα εἰρήσεται. Κύνες εἰσὶν ἱεροὶ, καὶ οἵδε θεραπευ‐ τῆρες αὐτοῦ καὶ λατρεύοντές οἱ, ὑπεραίροντες τὸ κάλ‐ λος τοὺς Μολοττοὺς κύνας καὶ σὺν τούτῳ καὶ τὸ μέγε‐ | |
|---|---|---|
| 10 | θος, χιλίων οὐ μείους τὸν ἀριθμόν. Οὐκοῦν οὗτοι μεθ’ ἡμέραν μὲν αἰκάλλουσί τε καὶ σαίνουσι τοὺς ἐς τὸν νεὼν καὶ τὸ ἄλσος παριόντας, εἴτε εἶεν ξένοι, εἴτε ἐπιχώριοι· νύκτωρ δὲ τοὺς μεθύοντας ἤδη καὶ σφαλλο‐ μένους κατὰ τὴν ὁδὸν οἵδε πομπῶν δίκην καὶ ἡγεμόνων | |
| 15 | τε μάλα εὐγενῶς ἄγουσι, προηγούμενοι ἐς τὰ οἰκεῖα ἕκαστον. Καὶ τῶν μὲν παροινούντων τιμωρίαν ἀρκοῦ‐ σαν εἰσπράττονται· ἐμπηδῶσι γὰρ καὶ τὴν ἐσθῆτα αὐτοῖς καταρρηγνύουσι, καὶ σωφρονίζουσιν ἐς τοσοῦτον αὐτούς· τούς γε μὴν πειρωμένους λωποδυτεῖν διασπῶσι | |
| 20 | πικρότατα. | |
t4-13 | ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ. | |
4 | Athenaeus VIII: Νυμφόδωρος δ’ ὁ Συ‐ ρακόσιος ἐν τοῖς Περίπλοις, ἐν τῷ Ἑλώρῳ ποταμῷ λάβρακας εἶναί φησι καὶ ἐγχέλεις μεγάλας οὕτω τιθα‐ σοὺς, ὡς ἐκ τῶν χειρῶν δέχεσθαι τῶν προσφερόντων | |
| 5 | ἄρτους. | |
5 | Schol. Hom. Od. μ, 301: Νυμφόδωρος ὁ τὴν Σικελίαν περιηγησάμενος καὶ Πολύαινος καὶ Πανύασις φύλακα τῶν Ἡλίου βοῶν Φυλάκιον φησὶ γενέσθαι, ὃν Φιλοστέ‐ | |
| 5 | φανος Αἰολιδῶν εἶναί φησι καὶ ἔχειν ἐν Μυλαῖς | |
| ἡρῷον. | 376 | |
5a | Schol. Theocrit. V, 15: Νυμφόδωρος δὲ καὶ Θεόφραστός φασι τοῦ Κράθιδος τὸ ὕδωρ ξανθίζειν. Supple τὰς τρίχας. | |
6 | Aelian. N. A. XVI, 34: Νυμφόδωρος λέγει τὴν Σαρδὼ εἶναι θρεμμάτων μητέρα ἀγαθήν. Θαυμάσαι δὲ ἄξιον τίκτει ζῷον τὰς αἶγας αὕτη· τὰς γάρ τοι δορὰς τοῖς ἐπιχωρίοις ἠσθῆσθαι, | |
| 5 | καὶ εἶναι ταῦτα σκέπην· καὶ διὰ χειμῶνος μὲν ἀλεαί‐ νειν, ψύχειν δὲ ἐν τῷ θέρει, φύσει τινὶ ἀπορρήτῳ. Συμπεφυκέναι δὲ ἄρα ταῖς δοραῖς καὶ πήχεως τὴν τρίχα· τοῦ φορήματος δὲ ἄρα τούτου ἔοικε χρῆναι διὰ μὲν τοῦ κρυμοῦ τὰς τρίχας ἐς τὸν χρῶτα ἀποστρέφειν, | |
| 10 | διὰ τοῦ θέρους δὲ ἔξω, εἰ μέλλοι ὁ ἠσθημένος διὰ μὲν τοῦ κρυμοῦ θάλπεσθαι, διὰ δὲ τοῦ θέρους μὴ ἀπο‐ πνίγεσθαι. | |
7 | Natal. Com. Mythol. IX, 2: Narrant Oresti post illam caedem diem dictam fuisse apud Areo‐ pagitas, ut sensit Nymphodorus, ab Erinnybus, ultricibus scelerum, ut vero Dionysiocles, a Tyn‐ | |
| 5 | daro, patre Clytaemnestrae, at vero Amorgius Simonides, ab Erigone, Aegisthi et Clytaemnestrae filia. Idem ib.: Alii istud ipsum (sc. Orestem sanitati restitutum esse) juxta Gytheum saxum contigisse memorant, quod Otiosum (i. e. Ἀργὸν | |
| 10 | Λίθον) vocarunt; super quo ubi sedisset Orestes, fuit ab insania liberatus, ut ait Nymphodorus Syracusius in Περίπλῳ sive Navigatione, et Pau‐ sanias in Laconicis | |
8 | Idem VIII, 4: At Nymphodorus Syracusius in libro Asiaticae navigationis non ab Athamante, sed a furiata Ino saevitum esse scripsit in filios, quae et Learchum et Melicertam trucidaverit, ac postea | |
| 5 | desperatione capta in mare insilierit ob impatien‐ tiam doloris, ut ibi suffocaretur. | |
9 | Steph. Byz.: Ἀθύρας, ἐπίνειον καὶ ποταμὸς περὶ τὸ Βυζάντιον. Ἔστι δὲ καὶ Σκυθίας ποταμὸς Ἀθύρας, | |
| ὡς Νυμφόδωρος. | 377 | |
10 | Athenaeus XIII: Νυμφόδωρος δ’ ἐν τῷ τῆς Ἀσίας Περίπλῳ καλλίονας φησὶ γίνεσθαι γυναῖκας τῶν πανταχοῦ γυναικῶν ἐν Τενέδῳ, τῇ Τρωικῇ νήσῳ. | |
11 | Athenaeus VII: Ἔστι δὲ ποικίλος ὁ ἰχθὺς (sc. ἡ σάλπη), ὅθεν καὶ τὸν Λοκρὸν ἢ Κολοφώνιον Μνασέαν, συνταξάμενον τὰ ἐπιγραφόμενα Παίγνια, διὰ τὸ ποικίλον τῆς συναγωγῆς Σάλπην οἱ συνήθεις | |
| 5 | προσηγόρευον. Νυμφόδωρος δὲ ὁ Συρακούσιος ἐν τῷ τῆς Ἀσίας Περίπλῳ Λεσβίαν φησὶ γενέσθαι Σάλπην τὴν τὰ Παίγνια συνθεῖσαν. Ἄλκιμος δὲ κτλ. | |
12 | Athenaeus VI: Ὁ μὲν οὖν Θεόπομπος (fr. 134) ταῦθ’ ἱστόρησεν. Ἐγὼ δὲ τοῖς Χίοις ἡγοῦ‐ μαι διὰ τοῦτο νεμεσῆσαι τὸ δαιμόνιον· χρόνοις γὰρ ὕστερον ἐξεπολεμήθησαν διὰ δούλους. Νυμφόδωρος γοῦν | |
| 5 | ὁ Συρακόσιος ἐν τῷ τῆς Ἀσίας Παράπλῳ τάδ’ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν. «Τῶν Χίων οἱ δοῦλοι ἀποδιδράσκουσιν αὐ‐ τοὺς καὶ εἰς τὰ ὄρη ὁρμώμενοι, τὰς ἀγροικίας αὐτῶν κακοποιοῦσι, πολλοὶ συναθροισθέντες. Ἡ γὰρ νῆσός ἐστι τραχεῖα καὶ κατάδενδρος. Μικρὸν δὲ πρὸ ἡμῶν, | |
| 10 | οἰκέτην τινὰ μυθολογοῦσιν αὐτοὶ οἱ Χῖοι ἀποδράντα ἐν τοῖς ὄρεσι τὰς διατριβὰς ποιεῖσθαι, ἀνδρεῖον δέ τινα ὄντα καὶ τὰ πολέμια ἐπιτυχῆ, τῶν δραπετῶν ἀφηγεῖ‐ σθαι ὡς ἂν βασιλέα στρατεύματος. Καὶ πολλάκις τῶν Χίων ἐπιστρατευσάντων ἐπ’ αὐτὸν καὶ οὐδὲν ἀνύσαι | |
| 15 | δυναμένων, ἐπεὶ αὐτοὺς ἑώρα μάτην ἀπολλυμένους ὁ Δρίμακος (τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ δραπέτῃ), λέγει πρὸς αὐτοὺς τάδε· Ὑμῖν, ὦ Χῖοί τε καὶ κύριοι, τὸ μὲν γινόμενον πρᾶγμα παρὰ τῶν οἰκετῶν οὐδέποτε μὴ παύσηται. Πῶς γὰρ, ὁπότε κατὰ χρησμὸν γίνεται θεοῦ | |
| 20 | δόντος; Ἀλλ’ ἐὰν ἐμοὶ πείθησθε καὶ ἐᾶτε ἡμᾶς ἡσυ‐ χίαν ἄγειν, ἐγὼ ὑμῖν ἔσομαι πολλῶν ἀγαθῶν ἀρχηγός. «Σπεισαμένων οὖν τῶν Χίων πρὸς αὐτὸν καὶ ἀνο‐ χὰς ποιησαμένων χρόνον τινὰ, κατασκευάζεται μέτρα καὶ σταθμὰ καὶ σφραγῖδα ἰδίαν. Καὶ δείξας τοῖς Χίοις | |
| 25 | εἶπε διότι Λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινος ὑμῶν λαμβάνω, τούτοις τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς, καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ, ταύτῃ τῇ σφραγῖδι τὰ ταμιεῖα σφραγισάμενος καταλείψω. Τοὺς δ’ ἀποδιδράσκοντας ὑμῶν δούλους ἀνακρίνας τὴν αἰτίαν, ἐὰν μέν μοι δοκῶσιν ἀνήκεστόν τι παθόντες | |
| 30 | ἀποδεδρακέναι, ἕξω μετ’ ἐμαυτοῦ, ἐὰν δὲ μηδὲν λέγωσι δίκαιον, ἀποπέμψω πρὸς τοὺς δεσπότας. Ὁρῶντες οὖν οἱ λοιποὶ οἰκέται τοὺς Χίους ἡδέως τὸ πρᾶγμα προσδε‐ ξαμένους, πολλῷ ἔλαττον ἀπεδίδρασκον, φοβούμενοι τὴν ἐκείνου κρίσιν. Καὶ οἱ ὄντες δὲ μετ’ αὐτοῦ δραπέ‐ | |
| 35 | ται πολὺ μᾶλλον ἐφοβοῦντο ἐκεῖνον ἢ τοὺς ἰδίους αὑτῶν δεσπότας, καὶ πάντ’ αὐτῷ τὰ δέοντ’ ἐποίουν, πειθαρχοῦν‐ τες ὡς ἂν στρατηγῷ. Ἐτιμωρεῖτό τε γὰρ τοὺς ἀτα‐ κτοῦντας, καὶ οὐδενὶ ἐπέτρεπε συλᾶν ἀγρὸν οὐδ’ ἄλλο ἀδικεῖν οὐδὲ ἓν ἄνευ τῆς αὑτοῦ γνώμης. Ἐλάμβανε δὲ | |
| 40 | ταῖς ἑορταῖς ἐπιπορευόμενος ἐκ τῶν ἀγρῶν οἶνον καὶ ἱερεῖα τὰ καλῶς ἔχοντα, ὅσα δ’ ἂν αὐτοῖς δοίησαν οἱ κύριοι· καὶ εἴ τινα αἴσθοιτο ἐπιβουλεύοντα | |
| αὑτῷ, ἢ ἐνέδρας κατασκευάζοντα, ἐτιμωρεῖτο. «Εἶτ’, ἐκήρυξε γὰρ ἡ πόλις χρήματα δώσειν πολλὰ τῷ | 378 | |
| 45 | αὐτὸν λαβόντι ἢ τὴν κεφαλὴν κομίσαντι, οὗτος ὁ Δρίμα‐ κος, πρεσβύτερος γενόμενος, καλέσας τὸν ἐρώμενον τὸν ἑαυτοῦ εἴς τινα τόπον, λέγει αὐτῷ ὅτι Ἐγώ σε πάν‐ των ἀνθρώπων ἠγάπησα μάλιστα, καὶ σύ μοι εἶ καὶ παῖς καὶ υἱὸς καὶ τὰ ἄλλα πάντα. Ἐμοὶ μὲν οὖν | |
12(50) | χρόνος ἱκανὸς βεβίωται, σὺ δὲ νέος εἶ, καὶ ἀκμὴν ἔχεις τοῦ ζῆν. Τί οὖν ἐστίν; ἄνδρα σε δεῖ γενέσθαι καλὸν κἀγαθόν. Ἐπεὶ γὰρ ἡ πόλις τῶν Χίων δίδωσι τῷ ἐμὲ ἀποκτείναντι χρήματα πολλὰ, καὶ ἐλευθερίαν ὑπισ‐ χνεῖται, δεῖ σε, ἀφελόντα μου τὴν κεφαλὴν, εἰς Χίον | |
| 55 | ἀπενεγκεῖν, καὶ λαβόντα παρὰ τῆς πόλεως τὰ χρήματα εὐδαιμονεῖν. Ἀντιλέγοντος δὲ τοῦ νεανίσκου, πείθει αὐτὸν τοῦτο ποιῆσαι. Καὶ ὃς, ἀφελόμενος αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν, λαμβάνει παρὰ τῶν Χίων τὰ ἐπικηρυχθέντα χρήματα, καὶ θάψας τὸ σῶμα τοῦ δραπέτου, εἰς τὴν | |
| 60 | ἰδίαν ἐχώρησεν. Καὶ οἱ Χῖοι πάλιν ὑπὸ τῶν οἰκετῶν ἀδικούμενοι καὶ διαρπαζόμενοι, μνησθέντες τῆς τοῦ τετελευτηκότος ἐπιεικείας, ἡρῷον ἱδρύσαντο κατὰ τὴν χώραν, καὶ ἐπωνόμασαν ἥρωος εὐμενοῦς. Καὶ αὐ‐ τῷ ἔτι καὶ νῦν οἱ δραπέται ἀποφέρουσιν ἀπαρχὰς πάν‐ | |
| 65 | των ὧν ἀφέλωνται. Φασὶ δὲ καὶ καθ’ ὕπνους ἐπιφαι‐ νόμενον πολλοῖς τῶν Χίων προσημαίνειν οἰκετῶν ἐπι‐ βουλάς. Καὶ οἷς ἂν ἐπιφανῇ, οὗτοι θύουσιν αὐτῷ, ἐλ‐ θόντες ἐπὶ τὸν τόπον οὗ τὸ ἡρῷόν ἐστιν αὐτοῦ·» Ὁ μὲν οὖν Νυμφόδωρος ταῦτα ἱστόρησεν. | |
13 | Natal. Com. IX, 4: Alcimus in Rebus Siculis et Syracusius Nymphodorus Chimaeram Lyciae montem esse dixerunt, in quo ignis nasceretur. Ejus in summa parte leones dicti sunt habitasse, | |
| 5 | in medio erant uberrima et amoenissima pascua, ad radices serpentes. | |
t14-23 | ΝΟΜΙΜΑ ΒΑΡΒΑΡΙΚΑ. | |
14 | Clem. Alex. Protrept. I, c. 5.: Τί μοι Σαυρομάτας καταλέγειν, οὓς Νυμφόδωρος ἐν Νομί‐ μοις βαρβαρικοῖς τὸ πῦρ σέβειν ἱστορεῖ; | |
15 | Schol. Apollon. Rh. II, 1010: Τιβαρηνοὶ, ἔθνος Σκυθίας. Οὗτοι δικαιότατοι λέγονται· καὶ οὐδέποτε μάχην τινὶ συνέβαλον, εἰ μὴ πρότερον καταγγείλειαν καὶ ἡμέραν καὶ τόπον καὶ ὥραν τῆς μάχης. Ἐν δὲ τῇ | |
| 5 | τῶν Τιβαρηνῶν γῇ αἱ γυναῖκες, ὅταν τέκωσι, τημε‐ λοῦσι τοὺς ἄνδρας, ὥσπερ λεχούς· (ὡς ἱστορεῖ Νυμφό‐ δωρος ἔν τισι νόμοις [l. ἐν τοῖς Νομίμοις].) | |
16 | Schol. Ap. Rh. II, 1029, [λιμῷ μιν (sc. regem Mossynoecorum) κεῖν’ ἦμαρ κτλ.]: Ἱστορεῖ Ἔφορος καὶ Νυμφόδωρος περὶ τούτων, ὅτι τὸν βασιλέα | |
| αὐτῶν ἄδικόν τι κρίναντα ἐγκλείουσι καὶ λιμαγχονοῦσι. | 379 | |
17 | Schol. Apoll. Rh. III, 202: Τὰ τῶν ἀρσένων σώματα οὐ θέμις Κόλχοις οὔτε καίειν οὔτε θάπτειν· βύρσαις δὲ νεαραῖς εἱλοῦντες ἐκρέμων τῶν ἀρσένων τὰ σώματα, τὰ δὲ θήλεα τῇ γῇ ἐδίδοσαν, ὥς φησι Νυμφό‐ | |
| 5 | δωρος, ᾧ ἠκολούθησε. Σέβονται δὲ μάλιστα οὐρανὸν καὶ γῆν. | |
18 | Schol. Apoll. Rh. IV, 1470: Πολύφημος ἐν Μυσίᾳ καταλειφθεὶς ἔκτισε πόλιν Κίον, τὴν οὕτως ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τοῦ παραρρέοντος ποταμοῦ. Μαχό‐ μενος πρὸς Χάλυβας οὗτος ἐτελεύτησεν, ὥς φησι Νυμ‐ | |
| 5 | φόδωρος. Ὅτι δὲ τὴν Κίον ἔκτισεν, εἴρηκεν Αὐτόχαρις ἐν πρώτῳ Χρόνων. | |
t19-20 | LIBER TERTIUS | |
19 | Schol. Lucian. Lexiph. c. 6: Ἀβυρτάκη: σκεύασμα βαρβαρικὸν διὰ καρδά‐ μου καὶ πράσων. Νυμφόδωρος δὲ ἐν τρίτῳ Βαρβαρικῶν νόμων φησὶν ὡς λυτικῷ τῆς κοιλίας χρῆσθαι τούτῳ | |
| 5 | τοὺς βαρβάρους. | |
20 | Clem. Alex. Strom. I, 21: Νυμφό‐ δωρος δὲ ὁ Ἀμφιπολίτης ἐν τρίτῳ Νομίμων Ἀσίας τὸν Ἆπιν τὸν ταῦρον τελευτήσαντα καὶ ταριχευθέντα εἰς σορὸν ἀποτίθεσθαι τῷ ναῷ τοῦ τιμωμένου δαίμονος, | |
| 5 | κἀντεῦθεν Σορόαπιν κληθῆναι καὶ Σάραπιν συνηθείᾳ τινὶ τῶν ἐγχωρίων ὕστερον. | |
21(t) | [LIBER DECIMUS TERTIUS?] | |
| 1 | Schol. Soph. Oed. C. 337: Νυμφόδωρος δὲ ἐν τῷ ιγʹ [ἐν τῷ γʹ scrib. videtur] τῶν [Νομίμων] Βαρ‐ βαρικῶν γράφει οὕτως· «Ἔθεσι δὲ τὰ μὲν ἐναντίοις, τὰ δὲ ὁμοίοις χρῶνται (sc. οἱ Αἰγύπτιοι) τοῖς Ἕλλησι. Τὸ | |
| 5 | μὲν γὰρ ἐξίστασθαι τοῖς πρεσβυτέροις τοὺς νεωτέρους, ὁμοτρόπως καὶ ἡμῖν διοικοῦσι, τῶν δ’ ἄλλων οὐδέν. Ἐν μὲν γὰρ τοῖς Ἕλλησιν οἱ μὲν ἄνδρες κατὰ τὴν ἀγορὰν οἰκονομοῦσιν, αἱ δὲ γυναῖκες ἔνδον μένουσαι ταλασιουργοῦσιν· ἐκεῖ δὲ αἱ μὲν γυναῖκες ἐν ἀγορᾷ | |
| 10 | περιπατοῦσι καὶ καπηλεύουσιν, οἱ δὲ ἄνδρες κατὰ τὴν οἰκίαν ὑφαίνουσιν. Ὁ γὰρ Σέσωστρις ἐκθηλῦναι τοὺς ἄνδρας βουλόμενος, ἅτε μεγίστης χώρας γεγενημένους καὶ πολλοὺς ὄντας, ὅπως μὴ συστραφέντες ἐπ’ ἰσομοι‐ ρίαν ὁρμήσωσι, τὰ μὲν ἐκείνων ἔργα ταῖς γυναιξὶ, τὰ | |
| 15 | δὲ τῶν γυναικῶν ἐκείνοις προσέταξεν, ἵνα μὴ μόνον τῶν ὅπλων στερηθέντες, ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχὴν ὑπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀνεθέντες, ἀσμένως ἐπὶ τοῖς ὑπάρχουσι καταμένωσιν. Ὅθεν τοὺς μὲν ψιλοὺς εἶναι, τὰς δὲ ἀνιέναι τὰς τρίχας προσέταξε· καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν | |
| 20 | κεφαλῶν φέρειν τὰ φορτία, τὰς δὲ ἐπὶ τῶν ὤμων ἠνάγ‐ κασε. Ἔπειτα δὲ τοὺς μὲν καθημένους, τὰς δὲ ὀρθὰς ἑστώσας οὐρεῖν. Καὶ τοὺς μὲν βʹ ἱμάτια περιέβαλε, τὰς δὲ ἕν· ὑπολαμβάνων ἅμα | |
| τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐκθηλύνειν | 380 | |
| 25 | Ὃ καὶ Λυδοῖς ὕστερον συμπεσεῖν φασίν.» | |
22a | Hesych. v. Αἰγίς: Νυμφόδωρος δὲ καὶ τὸν θώ‐ ρακα αἰγίδα λέγεσθαί φησιν ὑπὸ Λακώνων. | |
22b | Harpocrat.: Αἰγίδας ἐκάλουν τὰ ἐκ τῶν στεμμά‐ των δίκτυα· Λυκοῦργος ἐν τῷ περὶ διοικήσεως καὶ Νυμφόδωρος. Ἡρόδοτος δ’ ἐν δʹ ταύτας φησὶν ὑπὸ Λιβύων αἴγεας καλεῖσθαι. | |
23 | Nat. Com. Myth. VII, 12: Memoriae prodidit Nymphodorus libro tertio Historiarum, et Theopom‐ pus libro XXVII, Gorgones non squamosarum anguium spiris capita habuisse implicita, sed ipsa | |
| 5 | capita fuisse draconum squamosorum dentesque in morem aprorum habuisse, ac oculum, singulas ma‐ nus ferreas alasque, quibus volarent. | |
24 | Plinius H. N. VII, 2: In eadem Africa familias quasdam effascinantium, Isigonus et Nymphodorus: quorum laudatione intereant pro‐ bata, arescant arbores, emoriantur infantes Esse | |
| 5 | ejusdem generis in Triballis et Illyriis adjicit Isi‐ | |
| gonus. | 381 | |